Podstawowe informacje
Przedstawiciel tej rasy jest średniej wielkości, dobrze umięśnionym, a zarazem pełnym gracji i elegancji kotem. Posiada smukłą sylwetkę, a jego waga rzadko przekracza pięć i pół kilograma. Kufa zaś, tworząca z uszami kształt przypominający trójkąt równoboczny jest dobrze rozwinięta. Oczy kota abisyńskiego mają kształt migdałów, są duże, wyraziste i szeroko rozstawione. Uszy zaś szerokie u nasady i szeroko rozstawione. Co się tyczy umaszczenia, cechą charakterystyczną rasy jest gen agouti. Z powodu jego posiadania, koty są w miarę jednolite pod względem barwy, z wyjątkiem grzbietu kręgosłupa, ogona, dolnych partii tylnych nóg i opuszek łap, będących zawsze zauważalnie ciemniejszymi. Mówiąc o tej rasie, warto zwrócić uwagę także na długie, proporcjonalne do całego ciała kończyny i ogon. Wyróżniamy cztery podstawowe odmiany kolorystyczne kota abisyńskiego:
- ruddy- ruda podstawa, czekoladowobrązowe pręgowanie
- sorrel- rozcieńczona czerń, rudobrunatny tułów, czarne pręgowanie, ciemniejszy ticking
- blue- sierść szaroniebieska, pręgowanie ciemne, rozcieńczona barwa odmiany ruddy
- flawn- kremowa, płowa barwa podstawowa, rozcieńczona barwa odmiany sorrel
Wymagania:
Omawiana rasa jest bardzo energiczna i towarzyska. Przy rozważaniu opieki nad kotem abisyńskim warto zaopatrzyć się w takie przedmioty jak drapaki lub półki naścienne, które umożliwią pupilowi wspinanie się, skakanie oraz przesiadywanie na wysokich miejscach. W kontekście towarzystwa należy zadbać o to, by nasz zwierzak stale miał kogoś w pobliżu. Decydując się na tą rasę warto mieć zatem już innego kota, który zostanie dobrym kompanem nowego podczas naszej nieobecności.
Charakter i usposobienie
Tak jak już zostało to wspomniane, kot abisyński jest dość żywiołową rasą, aczkolwiek nie sprawiającą dużych problemów. Z pewnością zadowoli się zarówno zabawą za pomocą zabawek, jak i kontaktem z drugim człowiekiem, zapewniającym mu niezbędne towarzystwo. Przywiązanie tej rasy do ludzi jest z resztą bardzo unikatowe, biorąc pod uwagę temperament innych kotów. Angielska weterynarka Joan O. Joshua uważa, że podobne do psiego usposobienie, polegające na silnej relacji z właścicielem kotów abisyńskich ma wpływ na wzrost zależności pupila od kontaktów międzyludzkich oraz ryzyka popadnięcia w apatię. Taka postawa jest zatem wyjątkowa, zważając na bardziej autonomiczny charakter innych ras. Ciekawostką à propos kota abisyńskiego jest również fakt, iż są one czasami nazywane klaunami kociego królestwa, ze względu na ich wigor, dobre relacje z człowiekiem oraz otwartość.
Pielęgnacja
Pomimo dużych potrzeb ruchowych i poziomu energii, kot abisyński może być kotem o stosunkowo małych wymaganiach w kwestiach utrzymania. Ze względu na to, iż przedstawiciele omawianej rasy mają krótką sierść i minimalnie linieją, nie wymagają częstej pielęgnacji w przeciwieństwie do kotów długowłosych. Aby zapobiec gromadzeniu się łupieżu i brudu warto zadbać o czesanie naszego pupila raz w tygodniu oraz okazjonalne kąpiele. Co się tyczy innych miejsc wymagających pielęgnacji ważne jest, podobnie jak w przypadku innych kotów, dbanie o zdrowie jamy ustnej zwierzaka, poprzez regularne szczotkowanie oraz higienę uszu, gromadzących zanieczyszczenia, mogące przyczynić się do infekcji w przypadku zaniedbań. Tego typu zabrudzenia warto usuwać miękką, bawełnianą szmatką, unikając wacików z bawełny, mogących uszkodzić delikatne struktury ucha wewnętrznego.
Zdrowie
Koty rasy abisyńskiej są niestety podatne na niektóre choroby genetyczne, takie jak na przykład amyloidoza – chorobę dziedziczną, powodującą postępujące odkładanie się substancji amyloidowej w organizmie, prowadzące do nieodwracalnej niewydolności nerek. Niestety, z powodu braku badań przesiewowych oraz późno ujawniających się objawów (po 5 roku życia), choroba ta stanowi poważne zagrożenie dla kota abisyńskiego.
Choć omawiany kot jest dość zdrowym zwierzakiem, którego oczekiwana długość życia sięga od trzynastu do szesnastu lat, istnieją choroby na które może być wyjątkowo podatny. Tak jak w przypadku wielu innych kotów, zagrażają mu choroby zębów w przypadku zaniedbania pielęgnacji. Do innych problemów zdrowotnych można zaliczyć również dziedziczną skłonność do zwichnięcia rzepki oraz postępujący zanik siatkówki, mogący prowadzić do ślepoty. Infekcjom wirusowym zaś, takim jak panleukopenia, kaliciwiroza, zapalenie nosa/tchawicy czy wścieklizna, warto zapobiegać za pomocą szczepień.
Koty ze względu na tendencję dbania o aktywność fizyczną, a co za tym idzie szybkiego spalania kalorii, rzadko miewają problemy z nadwagą. W przypadku rasy abisyńskiej sugeruje się aplikowanie diety wysokobiałkowej, zawierającej kwasy tłuszczowe, umożliwiającej utrzymanie lśniącej i zdrowej sierści. Z powodu podatności na choroby nerek zaleca się także karmić koty abisyńskie mokrą karmą.
Na koniec tego podrozdziału warto przypomnieć o zapewnieniu odpowiedniego towarzystwa naszemu podopiecznemu, którego obecność wpłynie pozytywnie na jego zdrowie psychiczne. Pozostawiany jednak zbyt często w samotności kot może wpaść w depresję. Staje się wówczas smutny i niechętny lub przeciwnie – agresywny i skłonny do niszczenia przedmiotów.
Hodowla
Hodowla tej rasy sięga początku dziewiętnastego wieku, kiedy to do Wielkiej Brytanii przywieziono protoplastów tej rasy. W latach trzydziestych dwudziestego wieku koty pojawiły się w Stanach Zjednoczonych, gdzie w następnych dziesięcioleciach rozwinęła się ich hodowla. W Europie obecne są dwa typy kotów abisyńskich: amerykański – charakteryzujący się smuklejszą sylwetką i większymi uszami, oraz europejski – większy o mniej intensywnym umaszczeniu. Pierwszy kot tej rasy pojawił się w Polsce w 1994 roku i został sprowadzony ze Szwecji. Nowe hodowle powstają głównie za sprawą kotów sprowadzanych z Europy Zachodniej i Skandynawii.
Cena
Cena za przedstawiciela tej rasy z rodowodem rozpoczyna się od 4000 złotych. Warto mieć na uwagę to, iż na wartość pupila wpływa wiele kosztów związanych z hodowlą. Stała opieka weterynaryjna, dieta, regularne szczepienia i dbałość o zdrowie matki, wymagają dużego wkładu finansowego.
Ciekawostki
- kot, na co nie wskazuje jego nazwa nie pochodzi z Abisynii, regionu zwanego dzisiaj Etiopią. Choć pierwszy przedstawiciel tej rasy faktycznie został sprowadzony do Wielkiej Brytanii ze wspomnianego kraju afrykańskiego, wcześniejsze losy kota sięgają wybrzeży Azji południowo-wschodniej. Stamtąd, poprzez Kalkutę został sprowadzony przez kolonistów i kupców w rejon Rogu Afryki
- ze względu na zbliżoną morfologię do kotów żyjących w starożytnym Egipcie sugerowano, iż kot abisyński mógł był jedną z najstarszych ras, której historia sięga 4000 lat
- liczni przedstawiciele rasy ze względu na grację i elegancję są często kwalifikowani na wystawy kotów rasowych. Z tego powodu koty te są również zwane niekiedy ”modelami wybiegowymi świata kotów”
- z powodu pogodnego i towarzyskiego usposobienia koty są w wykorzystywane przy felinoterapii
- ze względu na swoje umaszczenie były nazywane w przeszłości kotami zajęczymi, bądź kotami hiszpańskimi
Historia rasy
Pochodzenie kota abisyńskiego jest do dzisiaj owiane tajemnicą. Romantyczna hipoteza wiąże go z uważanymi za święte kotami obecnymi w starożytnym Egipcie. Jest to jednak dość mało prawdopodobne, zważywszy na badania genetyczne łączące rasę abisyńską z terenami Azji południowo-wschodniej. Przyjmuje się, iż pierwszym znanym kotem uznawanym za przedstawiciela omawianej rasy jest kocur ”Zula”, sprowadzony z Abisynii w 1868 roku do Europy przez angielskiego dyplomatę, marszałka Roberta Napier’a. W Wielkiej Brytanii rasa była krzyżowana z kotami brytyjskimi krótkowłosymi w celu uzyskania delikatnej sylwetki i udoskonalenia jakości sierści. Po upłynięciu trzech lat od pojawienia się rasy na Starym Kontynencie, kot abisyński został wystawiony w Crystal Palace w Londynie. W 1909 roku rasa pojawiła się w Stanach Zjednoczonych, gdzie w 1917 roku została uznana przez Stowarzyszenie Miłośników Kotów (CFA) oraz nabyła popularności w latach trzydziestych. Obecnie kot abisyński znajduje się w piątce najpopularniejszych ras w USA, uznanych przez Stowarzyszenie Miłośników Kotów (CFA) i Międzynarodowe Stowarzyszenie Kotów (TICA).
